Als je een gevoel hebt, is het er al

Huh? Come again?

Als je een gevoel hebt… wat dan ook…

Misschien abrupt en duidelijk, of zelfs overweldigend: razernij, verlammende angst, verpletterend verdriet…

Of zo een van de huis-tuin-en-keuken-variëteit: kwaadheid omwille van de niet op zijn plaats gehangen keukenhanddoek, nervositeit vanwege je presentatie straks, spijt om dat gemiste optreden…

Of subtiel en nauwelijks merkbaar: een hint van ongerustheid, vaag bijtende frustratie, een zeurende ondertoon van treurnis – als één grote traan die je lichaam langzaam weent…

Als je zo’n gevoel hebt, wat dan ook, …

Dan ís het er al.

‘Wel? So what?’ hoor ik je mompelen.

En toch. Het is een ultiem inzicht: je kunt een gevoel niet terugduwen.

Dat proberen we wel, váák. Wegduwen. Negeren. Onszelf afleiden. Wat dan ook. Als het maar weggeraakt.

Want we willen het gevoel niet voelen. Eén: omdat het nu eenmaal lastig ís.

En twee: omdat we met z’n allen zijn opgevoed met het idee dat gevoelens – en al zeker de ‘moeilijke’, de zogenaamd ‘negatieve’ gevoelens (alleen al dat woord) – niet oké zijn: niet bij een ander en niet bij onszelf.

Tragisch is dat.

Want één: gevoelens zijn een volwaardig onderdeel van ons biologisch systeem, minstens – ik druk erop: minstens! – evenwaardig aan die oh-zo bezongen, edele gedachten.

Think about it, een gevoel is informatie van je lijf gericht aan jezelf. Angst: ‘er dreigt gevaar’. Kwaadheid: ‘iets of iemand morrelt aan je grenzen’. Verdriet: ‘je hebt te maken met iets dat heel belangrijk voor je is (of was)’.

En twee, dus: ze gaan niet weg. Want ze zijn er al.

Bijgevolg is het niet alleen een slecht idee om gevoelens te willen wegdrukken omdat je dan essentiële informatie mist. Het is tevens idioot – hoe begrijpelijk en menselijk ook – want: je hebt ze al. Het is zoals wensen dat de zon vlak na het opkomen weer ondergaat.

Het is de realiteit wegwensen.

Die zon gaat wel weer onder, wees gerust.

Zoals je lastige gevoel ook weer passeert.

Laat het even zijn, kijk ernaar, voel het. ’t Is het enige wat je kunt doen.

Want… het is er al.